De liften om de groenten naar de zolder te verplaatsen
Een romantische vakantie als basis van Marie Thumas
Een inspirerende plek trekt inspirerende mensen aan. Zo vond ook Frank Heremans zijn weg naar Marie Thumas. Als verzamelaar én Wilselenaar in hart en nieren is hij gebeten door alles wat Marie Thumas ademt: of het nu de iconische conservenblikken zijn of unieke verhalen over vroeger. Hij gunde ons een blik in de geschiedenis van Marie Durieux en Edmond Thumas, een verhaal dat startte op een romantische noot. 

Hoe een vakantie de vonk deed overslaan

Zoals vele mooie verhalen, begon ook het verhaal van Marie Thumas op vakantie. Het was daar, in Frankrijk, dat Edmond geïnspireerd werd. Daar zag hij dat de mogelijkheden met groenten veel verder reikten dan wat zij in België kenden. Terug thuis besliste hij: hier moeten we iets mee doen. En zo geschiedde. Zelf had hij als ingenieur een gasfabriek in goede banen te leiden, dus hij besloot de conservenfabriek op te richten voor zijn vrouw, Marie. Haar groentetuintje was immers haar passie. In 1886 doopte hij de fabriek ‘Marie Thumas’.

Een kleine fabriek met grootse ambities

Marie Thumas begon als een kleinschalige fabriek, maar groeide al snel uit tot een groot systeem. De omgeving was hen dan ook welgezind: de fabriek lag in een driehoek vol gronden én boeren. In het hoogseizoen werkten er maar liefst 600 vrouwen en 300 mannen. Heel wat verschillende groenten rolden hier over de banden, doorheen de hele productielijn. Tot ze uiteindelijk ingeblikt werden, klaar voor gebruik.

Waar in de beginjaren alles manueel gebeurde, investeerde Marie Thumas rond de jaren 30 ook in automatisering. Via een lift vonden de groenten bijvoorbeeld vlot hun weg naar de zolders. De verwerking van de groenten bleef vaak grotendeels handarbeid, maar ook hier vonden multifunctionele machines hun intrede. De belangrijkste constante binnen Marie Thumas? Dat was de topkwaliteit: enkel blikken van topkwaliteit verlieten de fabriek.

Future-proof van bij de start

Wat opvalt is dat Marie Thumas op vele vlakken al erg vooruitstrevend was voor die periode. Hun investeringen in machines en automatisering zijn daar een mooi voorbeeld van, maar ook aan het personeel werd gedacht. Zo was er naast de fabriek een sociaal huis met voorzieningen zoals douches, kleedkamers en een refter. Dat klinkt nu misschien vanzelfsprekend, maar dat was het destijds zeker niet. 

 

Diepvriesgroenten gooiden roet in het eten

Aan alle mooie liedjes komt een einde, wordt wel eens gezegd. Helaas waren de jaren 1970 zwarte bladzijden in de geschiedenis van Marie Thumas. Door een samenloop van hevige droogte, opkomende concurrentie van diepvriesgroenten en politieke besluiteloosheid  moest de fabriek in 1977 de deuren sluiten. 

De liften om de groenten naar de zolder te verplaatsen

Dank aan Frank Heremans uit Wilsele, voor de historische informatie en het beeldmateriaal van de Marie Thumas site.